Yazıya kulağa hoş gelen bir Çin bedduası ile başlamak istiyorum: "Tuhaf zamanlarda yaşayasın." Şu bedduanın güzelliğine bakar mısınız? Başlangıçta iltifat gibi geliyor. İnsan bu güzel bedduaya layık görüldüğü için teşekkür edecek oluyor. 😍 Ama bir dakika. Tuhaf derken... Ne kadar tuhaf? Mesela 2020 yılı gibi kadar mı? 😱 Görüyorsunuz ya, Çinliler sadece virüs işinde değil bedduada da hayli mahir. Resmen kelebek gibi uçup arı gibi sokuyorlar! 👌
Yarasa çorbası içtiği için kızdığımız Çinli en az bizim kadar masum bence. Söz konusu bedduayı alan arkadaş biraz suçlu olabilir. Ama asıl suçlu bu bedduayı keşfedendir. Böyle beddua mı olur arkadaş? İnsan insana bunu yapar mı? Hadi insana yaptın, insanlığın suçu ne? Bizi niye en uçuk bilim kurgu filminin figüranı yapıyorsunuz? Sizi gidi tuhaf zamanda yaşayasıcalar, sizi... 😡
Gerçekten tuhaf bir zamanda yaşıyoruz. Neşeye doymadan acı yaşamak neyse de acıyı yaşamadan neşe geliyor önümüze... Böyle bir zamanda var olmaya, yarına çıkmaya çalışıyoruz. Başımıza gelenlere aldırmadan işimize gücümüze devam ettiğimize göre... Vurdumduymazlıkta hayli iyi iş çıkardığımızı söyleyebiliriz. 😉
Yaklaşık yedi ay okullardan uzak kaldık. Hâlâ da okuluna kavuşamayan öğretmen ve öğrenciler var. Tüm bu süreçte uzaktan eğitimden medet umduk, umuyoruz. Çaresiziz ama çare aramaktan da vazgeçmiyoruz. 👊 Oysa geçen yıl bu zamanlar okullar çoktan açılmıştı. Hem de komple!
Okullar açılmıştı açılmasına ama... Çok az sayıda da olsa akıllı tahta olmayan sınıfa girmek istemeyen öğretmenler vardı dün. Devletin verdiği güzelim kitapların yüzüne bile bakmadan kaynak kitaptan ders işleyeni geçtim, sınıf ortamında dahi Okulistik'i, Morpha'yı, EBA'yı ilk sıraya koyanlar vardı. TV açıp çizgi film eşliğinde ders yapanlara hiç değinmiyorum...
Anlayacağınız böyle yapan arkadaşlar yıllardır uzaktan eğitim yapıyordu zaten. Çünkü çocuklara çok uzaktılar. Kimi işini sevmediği için, kimi yetersiz olduğu için yapıyordu bunu. Ne sebeple olursa olsun öğretmenin ikinci hatta üçüncü plana itilmesi kabul edilemez. ☝ Ama bunu bizzat bazı öğretmenler yapıyordu. Bahaneleri de hep aynıydı: "Devlet kitapları yetmiyor." Haklı bir bahaneleri olsa da kolay yollara saparak çoğu zaman yanlış sonuçlara ulaştılar.
Sonra adamın biri yarasa yedi, güya (!) Korona çıktı, dünyanın altını üstüne getirdi. Hastalar, ölümler, acılar... Balta girmemiş ormanlarda bile kurulu düzenler değişti. Falan filan... Bunları hep biliyorsunuz. Peki koronadan sonra sınıflarda ne değişti? Dün öğretmen tarafından sınıfa davet edilen işgalci mecralara, bugün muhtaç olduk.
Normal şartlarda aklı başında olan hiç kimse çocuğunun saatlerce ekran karşısında oturmasını istemez. Fakat artık ne şartlar normal ne de biz normaliz. Bu nedenle ancak bir iki gün okula gönderebildiğimiz çocukları, zorla ekran karşısına geçirmeye çalışıyoruz. Üstelik sadece çocukları değil, bazı öğretmenleri de zorlamak durumundayız. 😱
Şunu net olarak vurgulamak istiyorum: Yüz binlerce öğretmen akla hayale gelmeyecek şekilde eğitim yaptı, yapıyor. Bir öğretmen olarak onlardan çok şey öğreniyorum. 🙏 Ama maalesef sistemin açıklarını kullanarak uzaktan yarım saat ders vermemek için kırk takla atan öğretmenler de var. Bahaneleri ise çok yaratıcı: Uzaktan eğitim, yüz yüze eğitimin yerini tutmaz!
Birincisi bunu iddia eden yok. Gerçekten çok büyük bir uzman olmaya gerek yok. Hatta uzman olmaya bile gerek yok. Yoldan geçen birine de sorsanız uzaktan eğitimin yüz yüze eğitimin yerini hiçbir şekilde tutamayacağını size söyleyecektir. İkincisi ve daha önemlisi... Madem bunun farkındaydınız... Neden okullar açıkken sınıfınızda yoktunuz? Neden çocukları bilerek isteyerek farklı mecralara bırakmıştınız? Neden cephenizi terk etmiştiniz?
Şahsen her şeyin eğitim aracı olarak kullanabileceğine inanıyorum. Aracımız kimi zaman bir tebeşir parçası olabilir, kimi zaman projeksiyon... Kimi zaman "drone" çare olur derdinize, kimi zaman bir pipet... Ancak doğru ve yanlışın akşamdan sabaha değiştiği tuhaf bir zamandayız. 😵Eğitim araçlarımızı seçerken bulunduğumuz zamanı da dikkate almalıyız. Tüm dünya korona karşısında diz çökmüşken biz kendimizden başka her şeye kızarak öğrencilerimize faydalı olamayız.
